ZBRODNIA

      Jak co dzień rano w pracy zaparzyłam sobie kawę. A tu naglę słyszę, że mnie szef woła do siebie. Wystraszyłam się, bo zazwyczaj wzywa takim tonem jeśli jest zły i ktoś coś przeskrobał. Przez całą drogę do jego pokoju zastanawiałam się, co ja mogłam zrobić takiego złego. Nie mogłam sobie nic przypomnieć. O co mu chodziło, tego dowiedziałam się kiedy już byłam u niego. Szef zaprosił mnie na bal charytatywny. Zdziwiłam się bardzo, bo to raczej nie było polecenie służbowe. Chciał jedynie, abym mu towarzyszyła. W ciężkim szoku wyszłam z jego pokoju, na odchodne mówiąc, że jeszcze sprawdzę swój kalendarz i zastanowię się nad jego propozycją. Nie mogłam ukryć zdziwienia przez długi czas, dlatego też zleciały się do mnie wszystkie koleżanki i zaczęły wypytywać, co się stało. Pewnie myślały, że mnie zwolnił. Sama nie wiedziałam, czy  im o tym mówić, czy nie, bo potem mogłyby plotkować na mój temat i dyrektora. Na pewno zaczęłyby snuć jakieś domysły, że z nim jestem, że będę mieć większą pensję itd.